kendimi aslında bir olan bir iki gibi hissediyorum...
hani o
hep aynı güz yapraklarının
görüp de dalga geçtiği
hep aynı ağacın altında
başlayan ve biten
aşklar
ve en sonunda dönüp
dolaşıp
yalnız kaldığım
şimdi
her şeyin iki kişiyle
başladığını söyleyen
yağmur kadar
yalnızım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder